In de Berken.
Sinds november 1949 stond aan de Berkenlaan 27 in Silvolde een houten huisje.
Menig Silvoldenaar vraagt zich af hoe dit houten huisje, nabij de kruising Egginkstraat/Schoolstraat, zich een plaats wist te veroveren aan die kant van de Berkenlaan. Daar waar het bestemmingsplan normaliter geen bebouwing toestaat.
In de jaren kort na de oorlog was er ook in Silvolde grote woningnood. Jonge stelletjes hadden de keus: of op kamers of bij de ouders introuwen, wat geen aanlokkelijk vooruitzicht was. Het grote ideaal was toch wel een eigen nestje.
Zo wilde Jan Keijser in 1949 graag trouwen met een meisje dat als évacué in Silvolde terecht was gekomen. Hij was al enige tijd op zoek naar geschikte woonruimte. Keijser was in die tijd in dienst als boekhouder bij Huub Jaartsveld’s Wegenbouwbedrijf, die ook in het Limburgse Brunssum werkzaam was. Keijser ging daar eens een kijkje nemen.
Huub Jaartsveld had hem gevraagd om bij die gelegenheid bij zijn vriend pastoor Haan aan de Lindenstraat een boodschap af te geven. Aldaar aangekomen bleek de zielenherder, in afwachting van de in aanbouw zijnde nieuwe pastorie, gevestigd te zijn in een houten directiekeet van Jaartsveld.
Keijser raakte enthousiast over de mogelijkheden van de houten woonruimte en vroeg meteen bij terugkeer in Silvolde aan Jaartsveld, of hij na het vertrek van de pastoor de directiekeet niet kon kopen. Jaartsveld bleek niet alleen een snelle beslisser maar ook een gulle gever: “Je mag het ding voor niks hebben maar je moet zelf voor vervoer zorgen”, kreeg Keijser tot zijn grote vreugde te horen.
In de voortuin van Dina en Toon Hofstad (later tuincentrum Saint Paulia) in Silvolde vond Keijser een geschikt plekje om het huisje neer te zetten. Vanwege een erfeniskwestie, kon hij echter de grond niet kopen, maar wel huren. Jaartsveld regelde bij de gemeente een vergunning om het bouwsel daar te kunnen plaatsen. Dit moest wel snel gebeuren want het “ketenbesluit Wisch” liep bijna ten einde. Wisch wilde langzaam maar zeker af van de wildgroei van houten noodwoningen.
Met een vrachtwagen van Jaartsveld werd het huisje van Brunssum overgebracht naar Silvolde en aan de toenmalige Oude Dinxperloseweg 27 plank voor plank weer opgebouwd. Met Dina en Toon Hofstad werd overeengekomen, dat na Keijsers vertrek het huisje zou worden verkocht aan hen.
Toen in 1956 in huize Keijser het tweede kind werd geboren, werd het huisje te klein en verhuisde het gezinnetje naar een nieuwe woning aan de Boterweg 94. Het houten huisje werd volgens afspraak voor drie duizend gulden verkocht aan de Hofstads. Sinds die tijd werd het pittoreske woninkje verhuurd aan menig stelletje. Zo heeft onder meer Hans ten Have (Toyota garage), Vosje Textiel en Piet Klein het huisje bewoond.
In 2000 zijn Clemens en Wilma Rutjes de eigenaren en het huisje heeft na 52 jaar zijn tijd er duidelijk opzitten. Het hout is op meerdere plaatsen verrot, de vochtplekken komen door de plafonds en een buiten wc is in het jaar 2000 ook geen felbegeerd bezit meer.
Dus wordt in 2000 het huisje gesloopt en vervangen voor een stenen exemplaar.
Met dank aan Berry Keijser die er in 1952 als zoon van Jan Keijser het levenslicht zag.