De geschiedenis van café " 't Centrum" te Silvolde
door Robbie Wolters.
Midden in Silvolde, pal tegenover de Mauritiuskerk, is dit herenhuis in electische stijl in 1878 gebouwd door houthandelaar Johannes Pothoff.
Wat vooraf ging.
We gaan terug naar de 19e eeuw. Rond 1830 zijn er op die plaats twee kavels: E 482 en E 483; met daarop twee woningen, beide eigendom van Reindert Noy, een schoenmaker en leerlooier. Vermoedelijk woonde Maurits ten Brinke met zijn vrouw Helena van Esch op E 482, terwijl E 483 de leerlooierij was. Na de grote brand van 1825 en later weer in 1829, branden er in de nacht van 1 april 1832 nog eens 5 huizen af aan de noordkant van de Prins Bernhardstraat, waaronder ook deze twee vallen. Noy laat ze herbouwen.
De "dienstknecht" van Noij is een zekere Hermann Kaatmann uit Rees in Duitsland. De "dienstmeid" is Henrica Slutter uit Gendringen.
Hermann en Henrica huwen op 12 juni 1845 en gaan bij de familie Preijer op de Ulftseweg 112 inwonen, daar werd zoon Johannes Kaatmann geboren op 26 october 1847. de familie Kaatmann bouwt hierna zelf een huis aan de Lichtenbergseweg 74.
Johannes Pothoff.
In het huis van Ten Brinke komt later houthandelaar Johannes Pothoff te wonen. In 1852 verkoopt Noy zijn woning aan de timmerman G. Nijland. Deze verbouwt het huis in 1859; mogelijk komt er dan een winkel in. Omdat Nijland gaat emigreren, koopt Johannes Pothoff het pand er in 1865 bij. In 1878 blijft de schuur rechts van het gebouw staan en bouwt Pothoff er een herenhuis tegenaan. Pothoff gaat in 1894 failliet en de woning wordt geveild. Uit onderstaande advertentie van de veiling blijkt dat houthandelaar Pothoff het pand tevens als herberg in gebruik had.
Links voor hotel - café Verheijen later Harbers, ernaast café Rademaker aan de overkant het pand van Eggink.
Th.J.W. Rademaker 1894 - 1910
De nieuwe eigenaar en bewoner wordt Th. Rademaker in 1894. Hij laat het huis verbouwen waarbij de twee vensters rechts van de ingang vervangen worden door een winkelpui. Verder richt hij beneden een gelagkamer in met daarboven een zaal.
Th. Rademaker overlijdt in 1910 en laat vrouw en dochter Wilhelmina F.B. Rademaker geboren op 31-05-1899 achter.
Hieronder enkele rekeningen uit de tijd Th. Rademaker:
Wissel: Th. Rademaker (zie handtkening rechtsonder ) ontvangt 8 gulden en tien cent op 14 december 1896 in Terborg voor deze wissel zijn op 23 october 1896 goederen geleverd aan de heer Jos Bierman in Scheveningen.
De rekening van G.J. Borggreven aan Th. Rademaker voor in 1899 verzoolde pantoffels en een nieuw paar pantoffels.
Th. Wolters kreeg 19 september de rekening van de kolenleveranties over de afgelopen 4 jaar. Het vertrouwen in de familie Wolters, misschien wel mijn overgrootvader, was toen al heel groot.
Na 1900 werden de rekeningen op voorgedrukt papier geschreven.
H.A. Heiming die in het pand Ulftseweg 1 (nu Familie Westerhof, cafetaria 't Smikkeltje) woonde en T. Rademaker deden over en weer handel en verrekenden dat op hun rekeningen.
1908 Op de rekening van J.H. Tijdink bloemist en boomkweker in Silvolde wordt een deelbetaling gedaan er blijft 1 gulden en 16 cent openstaan.
Aanmaningen werden in die tijd ook verstuurd, dit stond in 1908 op de achterzijde van een rekening die Jos Rademaker verstuurde naar een klant.
Weduwe Rademaker 1910 - 1913
Ze zet vanaf 1910 de zaak alleen voort.
Mevrouw Rademaker blijft alleen achter met haar dochter Willie.
Een wissel voor de firma Jules Waucquez in Brussel uit 1912 voor betaling .
Het was niet gebruikelijk dat vrouwen in die tijd een bedrijf runden gezien de voorgedrukte tekst "van den Heer" Mejuffrouw de Weduwe Rademaker.
Het was betaling van 4 gulden en 42 en een halve cent voor de factuur van 20 mei 1912.
De rekening van 11 april 1912 van de Geldersche Boerenbond voor Mejuffrouw weduwe Th. Rademaker. Op de achterzijde worden drie rekeningen samengeteld.
Ook hier wordt in halve centen gerekend.
Mevrouw Rademaker hertrouwt in 1913 met Jos Derksen, die van geboorte uit de Betuwe komt.
Jos Derksen werd door dit huwelijk de stiefvader van Wilhelmina F.B. Rademaker geboren op 31-05-1899 en overleden op 25-11-1942.
De volgende 20 jaar is het café Derksen. Aardig is misschien ook te weten dat zo rond 1917 artikelen in de winkel die van de koekfabriek in Deventer werden betrokken eerst per boot over de IJssel van Deventer naar Doesburg werden vervoerd en dan verder per tram van Doesburg naar Silvolde.
In de agenda van 1896 zien we dat de families Rademaker uit Silvolde en Meijer uit Netterden elkaar al kenden. Zou dit de reden zijn dat Bernhard Meijer begin dertiger jaren van de vorige eeuw weleens een borreltje ging drinken in Silvolde bij café Rademaker-Derksen?
Bernard Meijer uit Netterden kwam weleens in het café van Jos Derksen op bezoek en hoorde dat Willie Rademaker thuis was en tandpijn had. Willie hielp regelmatig in het café, toen ze Bernhard zag was de tandpijn vlug over.
Op 30 januari 1934 trouwt Willie Rademaker, de dochter van Theo Rademaker, met Bernard Meijer uit Netterden.
Bernard Meijer kwam nu in dienst bij Jos Derksen.
De vonk sloeg over zoals de feestgids van de bruiloft op 30 januari 1934 vermeldt:
( Wijze: “t Zonnetje gaat van ons scheiden)
“Hij kwam, zag en overwon”
Sillevold is een lief dörpke,
Altied gezellig vertier.
Derksen verköcht een goed snäpske.
Daor gao-j naor toe met plezier.
’n Jongen uut Nett’ren den trok dat wel aon,
Om een keer dukker naor Silvold te gaon !
Fiets nou, o Bernard, maar voort,
“Misschien kom ie wel tot accoord ! “
----------------0---------------
Willie had ’t heufd in de doeken,
Tandpien duut warmte wel goed.
“Moeder, d’r is volk in de kamer,
“Gaot gi-j d’r efkes naor toe ?”
Vrouwlui bunt altied verschrik’lijk nieuwsgierig,
Willie zette efkes de deur op een kier !....
Weg gooit ze de doeken van ’t heufd af,
Lup naor den gast op een draf!
------------------0----------------
Zoo raakten beiden aan ’t vri-jen,
Trouwplannen wieren gemaak:
“Liefde” mag üutstel”niet li-jen;
“Veur Vasselaovond!”was zaak.
Zoo zitten wie nou, in heel groot getal,
Aan deze feestdisch, -na afloop is ’t bal-
Zingen en wunschen het bruudspaar,
Blievend geluk met mekaar.
Mäkk’lijk genoeg, om ’t te wenschen,
Maor daormet hei-j ’t nog niet.
Daorom als goed – roomsche menschen,
Vraogen wie God in ons lied:
“Lieven Heer, kiek is naor Willie en Beernd,
“Zi-j bunt Ow zegen toch zeker wel weerd;
“Hold ze in Ow liefde vereend,
“Dan is “t geluk hun verleend
================0================
Zij gaan inwonen bij Willie's moeder en stiefvader Jos Derksen. Geleidelijk aan nemen zij de zaak over. Helaas sterft Willie in 1942 op de leeftijd van 43 jaar. Samen met zijn schoonvader Derksen blijft Bernard als weduwnaar op de zaak. Hij werkt samen met knechten veel op de boerderij. Zoals oudere Silvoldenaren zich goed kunnen herinneren, stond er op de huidige parkeerruimte van het café een flinke boerenschuur.
Jan van Mierlo werd in 1920 in Wehl geboren. In 1942 verhuurde hij zich als boerenknecht bij boer en caféhouder Meijer aan de Prins Bernhardstraat in Silvolde. De grote bovenzaal bij Meijer was natuurlijk een uitgelezen kwartierplek voor de Duitsers en was dan ook meestal wel bezet.
Op maandag 19 maart 1945 was de beschieting van de Schuilenburg. Hoewel er geen Duitsers meer op het kasteel bivakkeerden bevond er zich nog wel wat uitrusting van hen, zoals rugzakken enzovoort. Lang niet alles was in vlammen opgegaan. De Duitsers droegen Meijer en Jan op die spullen naar Thee Weijers op d'n Iesselt te brengen. Met een lange kar vervoerden ze 't allemaal binnendoor van de Schuilenburg naar Weijers.
Later hertrouwt Bernard Meijer met Anneke Holtslag en uit dat huwelijk worden vijf zoons geboren: Gert, Bennie, Jos, Jan en Toon. Uit aantekeningen in de boekhouding blijkt dat er in de oorlogs-jaren inkwartiering is van de Duitsers en later ook van geallieerde soldaten. In 1946 krijgt café Meijer telefoon; een jaar later wordt er voor ƒ200,- een radio gekocht. De opbrengsten uit die tijd worden verkregen uit: melkgeld, verkoop van aardappelen en rogge, handel in vee en opbrengsten uit het café, w.o. danslessen in de zaal door dansschool Berendsen uit Gaanderen.
De café-opbrengst van het vasten-avondbal op de avond voor Aswoensdag is in 1946: f 362,50. De muziek kost dan ƒ75,-
Nog enkele prijzen. In 1945 wordt voor gemiddeld f 80,- een varken verkocht. In 1948 kost een vaars f 400,- en een koe f 600,- tot f 700,- Een veulen werd verkocht voor f 180,-
Jan Gregoor vertelt dat hij als 18 jarige de "18 jarige cursus" van de katholieke kerk bij Meier achter in de keuken volgde. De cursus werd gegeven door de kapelaan ze kregen sexuele voorlichting.
Gert
Naast het café hadden ze bij Meijer nog de boerderij.
Bernhard Meijer had eind jaren '50, begin jaren '60 een wei op het Melkvonder (tegenwoordig Over De IJssel), tegenover de wei van Beernd van de Plak. Het melkvee van Meijer liep in deze weiden. Meijer ging 2x per dag met de fiets en het melkkarretje door het dorp naar de wei om de koeien te melken. Toen nog met de hand natuurlijk! Hij was samen met Jan in zijn wei bezig, waarschijnlijk had hij koeien van de voorste naar de achterste wei verplaatst. Om te voorkomen dat de koeien weer terug zouden lopen werd een (stroom)draad gespannen. Bernhard Meijer vroeg of toevallige voorbijgangers wilden helpen trekken aan die draad. Toen Bernhard aanhaakte kregen ze een lel stroom, Bernhard had dan het grootste plezier.
Aanvankelijk neemt de oudste zoon Gert de zaak over.
Gert laat een nieuwe kap op het café maken en op de zolder een schietbaan inrichten. De aangebouwde schuur heeft plaats gemaakt voor een parkeerplaats..
Later nemen zijn broers Jos en Jan de zaak over en wordt broer Bennie de uitbater.
Maar als deze in 1990 plotseling overlijdt, maken omstandigheden het moeilijk het café nog langer in eigen beheer te houden.
Charlotte en Robbie Wolters kopen het café van de familie Meier en verhuren het aan Edo Keizer. In 1994 koopt Edo het pand. Hij verkocht het in 2002 aan Grolsch Vastgoed waarna Eric ter Voert de uitbater wordt.
Op 22 mei 2020 koopt Erik ter Voert het café van Grolsch Vastgoed na 18 jaar huren.
Het pand heeft een gezellige terras aan de voorzijde en op het pleintje rechts van het café worden regelmatig activiteiten georganiseerd.
Silvoldse kroegbaas koopt zijn kroeg.
wo 27 mei 2020, Oude IJsselstreek Vizier door Marcel van Berkum.
Silvolde - In deze coronatijd heeft ook de horeca het niet makkelijk. Na een maandenlange gedwongen sluiting mogen de deuren vanaf tweede pinksterdag weer op een kier open. Des te opmerkelijker is het nieuws dat kroegbaas Erik ter Voert enkele dagen geleden naar buiten bracht. Hij is eigenaar geworden van het pand van café 't Centrum in Silvolde.
Café 't Centrum midden in Silvolde kent een lange geschiedenis en is altijd het middelpunt geweest van het uitgaansleven in het dorp. Eind 19e eeuw is er sprake in het pand aan het begin van de toenmalige Veldstraat - nu Pr. Bernhardstraat - van café Rademaker met een gelagkamer en een bovenzaal. Ook toen al vonden landelijk bekende artiesten hun weg naar Silvolde. Er is een affiche bewaard gebleven met de aankondiging van een ‘Soirée Amusante et Musicale’ op 9 januari 1902 in de bovenzaal van Th. Rademaker. De beroemde gentleman-humorist Luciën trad op voor een uitverkochte zaal.
Wens
Nadat lange jaren de familie Meijer en later Edo Keizer eigenaren waren, werd het café in 2002 eigendom van Grolsch Vastgoed en Erik ter Voert de kastelein. "'t Centrum was altijd mijn droomkroeg en toen het mogelijk werd, ben ik er in gestapt."
In de afgelopen jaren heeft Ter Voert, die inmiddels van Megchelen naar Silvolde is verhuisd, diverse interne verbouwingen gerealiseerd in het monumentale pand. Ook de coronapauze is gebruikt om met het hele gezin en vriendenkring het interieur een verfrissende facelift te geven. Werkelijk alles is opnieuw geschilderd, de vloer opgeknapt en het 'rookhok' is verbouwd. Ook is het terras coronaproof volgens 'het nieuwe normaal'.
Blok
Het dorpscafé is het honk voor een biljartvereniging, schietvereniging en een koor. Daarnaast waren er regelmatig jongerenavonden, live optredens en feesten, die hopelijk straks weer kunnen plaatsvinden. Erik noemt organiseren van evenementen als zijn grootste hobby. Dat hij voor zijn gezin toekomst ziet in 't Centrum moge duidelijk zijn. Het hele gezin werkt mee in het bedrijf en zoon Milan doet een horeca-opleiding. De aankoop van het pand plus de grond lag dan ook in de planning. De onderhandelingen met Grolsch Vastgoed speelden al enige tijd, maar verliepen moeizaam. De bierbrouwer wilde het schitterende gebouw niet zomaar kwijt. "Eerlijk gezegd heb ik ze voor het blok gezet", zegt Erik. "Als we het niet kunnen kopen dan stoppen we in 't Centrum, heb ik gezegd en dat meende ik ook." Vervolgens raakten de onderhandelingen in een stroomversnelling. Erik en echtgenote Jacqueline roemen de samenwerking met Paul en Debby Klomberg van de plaatselijke Regiobank. "Wij waren een pilot met hun eerste zakelijke hypotheek."
't Centrum is helemaal klaar voor de hernieuwde opening op maandag 1 juni vanaf 12.00 uur. Binnen geldt een maximum van 30 personen. Reserveren is aan te bevelen.
Bronnen:
Familie-archief familie Meijer.
Eric ter Voert www.silvoldepedia.nl/index.php?cafe-t-centrum .
Fotoarchief John Liebrand en Iris Epping
Familiearchief Charlotte en Robbie Wolters.
Heemkundige vereniging "Old Sillevold" najaar 1999 artikel Ben Harbers.
Delpher
Marcel van Berkum